Bir şeyler yaşandığı anlarda da çok değerli ama varlığını bile unuttuğunuz bir şey, alakasız bir anda karşınıza çıktığında; vayyy be dedirttirip,o zamanların özlemini yaşattırabiliyorsa bu da ayrı bir değerli gibi. Hatıralaaar hatıralar 
Neyse..
Aslında uzun uzun bir şeyler yazasım var bir süredir ama bir türlü nasipBM- olmadı. Siz şarkıyı dinleyin, yazacağım ben bir ara 
“Hayat, Korkunun Bittiği Yerde Başlar.” - OSHO
Yogaya başlamadan önce bu ve benzeri sözleri üzerine çok düşünmezdim ya da hatırlamıyorum, bilemiyorum 
Bir şeyi yapmaya ya da yapmamaya karar verme aşamasında korkular tarafından yönetildiğimi yogayla fark ettim. Bir poza girerken(özellikle de ters duruşlar ya da el dengeleri) kapıldığım korku ne söylüyorsa gerçekten de onu yaşıyordum. Ya korktuğum için hiç denemedim ya da deneyip korktuğum şekilde olmasına izin verdim.
Karga duruşundan, kafa duruşuna geçiş akışını ilk kez deneyeceğim zaman(ayrı ayrı iki pozda da durabiliyordum) içimden bir ses, yapamazsın, düşeceksin diyordu ama yine de gözümü karartıp denedim. Karga pozuna girdim, bir süre durup kafamı yere koydum, dizlerim kollarımda kafam yerde o şekilde birkaç saniye durdum fakat içimden bir ses nasıl durabilirsin, düşmelisin sen diye haykırıyordu resmen ve kendimi arkaya doğru fırlattım istemsizce, düşürdüm kendimi. Oysa ki yapmıştım, duruyordum ama o korku o denli içime işlemişti ki tezahür etmemesi imkansızdı!
Akıllanmıyorum, ısrarla akıllanmıyorum…
Çok istikrarlıyım bu konuda .
Gerçi hakkımı da yemeyeyim. Bu sefer ki sakatlığım vücudumu dinlememekten değil, kendini bilmezlikten kaynaklandı .
Dün akşam yemeğinden sonra, şeytan dürtmüş gibi; “Aaa acaba parmak uçlarımda bakasana yapabilir miyim?” dedim kardeşime ve kalktım hemen denedim .
Sonuç; yapamazmışım . Sağ bileğimden bir çıtırtı sesi geldi ve hareket kabiliyeti bir hayli kısıtlandı. Bugün yoga yapmama da engel oldu. Bir anlık gerzekliğimin veya kendini bilmezliğimin sonucu, bugün yogadan mahrum kaldım. Tabii ek olarak biraz canım da acıyor ama yogadan mahrum kalma bölümü daha can sıkıcı.
Bir de bir şey daha dikkatimi çekiyor; sürekli sağ tarafıma çalışıyorum. Sağ dizim, sağ IT bağım, sağ el bileğim.
Kaza ve düşmeler neyse de, bile bile insanın kendini sakatlaması enteresan oluyor . Ama tabi yaşanan olumlu olumsuz her şey, az ya da çok geliştiriyor beni. Umuyorum ki artık akıllanacağım .
Bu arada; bugün yogasız kalışımın dışa vurumudur bu yazı.
Uzunca bir süredir yazmak istiyordum fakat bir türlü fırsat bulamıyordum. Şehir değişikliği yaptık denize yakın bir yere yerleştik tabii bunun doğal sonucu olarak da fazlasıyla koşuşturmaca olmaya başladı. Yerleşme işleri, düzen kurma çabaları, bir yandan yeni ortama, yeni şartlara alışmaya çalışmak v.s. v.s. derken bir hayli yorucu oldu şu 15-20 günlük süreç.
Neyse..
Kısmet bugüneymiş fakat düştüğüm için yazıyor olmam da ayrı bir konu 
Aslında oturmuş efendi efendi çalışıyor ve kodlarımı yazıyordum, nasıl oldu, nasıl geçiş yaptım bilmiyorum ama kendimi Tumblr'da gezerken buldum. Tabi bir sürü yogi takip ettiğim için yaptıkları asanalara hayran hayran bakmaktan kendimi alamıyordum Devamı için tıklayın (:
1 - 1.5 hafta kadar önce doyogawithme.com'un facebook sayfasını takip ediyor olduğum için çok mutlu olmuştum. Çünkü Fiji McAlpine'ın yeni bir video çekmeye başladığını öğrenmiştim ve o gün bu gündür dört gözle videonun çıkmasını bekliyordum. Bugün sonunda beklediğim an geldi ve videoya kavuştum gerçi bu sefer de bir an önce sabah olsa da yoga yapsam demeye başladım..
Neyse..
Lafı fazla uzatmadan; hem sizinle duygularımı paylaşmak istedim hem de Fiji'nin çakralar ve çakralardaki enerji akışlarını düzenlemek / enerji blokajlarını kaldırmak için hazırladığı dersi sizinle de paylaşmak istedim. http://www.doyogawithme.com/content/chakra-flow adresinden ilgili videoyu izleyebilirsiniz.