Fazla konuşasım yok bugün, dolayısıyla şuraya iki satır bir şey yazmak çok zor geliyor (: Gece'yi sevdiren şarkılardan bir tanesi Ben Öldüm.. Dinleyin bakalım beğenecek misiniz..
Model'in o güzel şarkısı Makyaj'ı çalmaya, söylemeye ve sonra bunları birleştirmeye çalıştım :P Ne kadar başarılı olabildim, tabii ki tartışılır ama dinleyin işte öyle değişik bir şey (:
Şöyle dönüp bir baktım da, baya uzunca bir süredir bu bölüme bir şeyler eklememişim. Bu gidişe bir "DUR" demek gerektiğini farkedip, bu farkediş içerisinde bu satırları sizlere yazıyorum (: Sitelerinizde kullanabileceğiniz çok güzel arkaplanlar patternlar v.s. içeren güzel bir site paylaşıyorum sizinle, değerini bilin, iyi günlerde kullanın (:
Nerede o kolay etkilenmeyen, gülüp geçen, kafasına hiçbir şeyi takmayan güçlü Burak.. Artık kendimi rahatlatamamaya başladım… Yaşananlardan zevk alamama ve sürekli bir uyuma isteğidir aldı başını gidiyor. Depresyon dedikleri hal bu olsa gerek(: Dizi izliyorum yok, gitar çalıyorum yok, çıkıp dolaşıyorum yok, onunla bununla geyik yapıyorum yok… En çok güldüğüm, mutlu göründüğüm anlarda bile içten içe sıkılıyorum sanırım herşeyden..
Olabilir mi?
Aşık olduğumuz ve o insanla bir hayat paylaştığımız halde, hiç yokmuşcasına özgür olabilir miyiz?
Sanki hiç yokmuş veya beraber olmanın hiçbir etkisi yokmuş gibi karışmamasını, bir şeyler beklememesini bekleyebilir miyiz?
Kafam karıştı aslında, şartlanmalarımdan ötürü objektif yaklaşamıyor muyum? Yoksa gerçekten birliktelik ve özgürlük çok ayrı kavramlar mı?..