Yazılar

Akıllanmamak

Akıllanmıyorum, ısrarla akıllanmıyorum…

Çok istikrarlıyım bu konuda .

Gerçi hakkımı da yemeyeyim. Bu sefer ki sakatlığım vücudumu dinlememekten değil, kendini bilmezlikten kaynaklandı .

Dün akşam yemeğinden sonra, şeytan dürtmüş gibi; “Aaa acaba parmak uçlarımda bakasana yapabilir miyim?” dedim kardeşime ve kalktım hemen denedim .

Sonuç; yapamazmışım . Sağ bileğimden bir çıtırtı sesi geldi ve hareket kabiliyeti bir hayli kısıtlandı. Bugün yoga yapmama da engel oldu. Bir anlık gerzekliğimin veya kendini bilmezliğimin sonucu, bugün yogadan mahrum kaldım. Tabii ek olarak biraz canım da acıyor ama yogadan mahrum kalma bölümü daha can sıkıcı.

Bir de bir şey daha dikkatimi çekiyor; sürekli sağ tarafıma çalışıyorum. Sağ dizim, sağ IT bağım, sağ el bileğim.

Kaza ve düşmeler neyse de, bile bile insanın kendini sakatlaması enteresan oluyor . Ama tabi yaşanan olumlu olumsuz her şey, az ya da çok geliştiriyor beni. Umuyorum ki artık akıllanacağım .

Bu arada; bugün yogasız kalışımın dışa vurumudur bu yazı.

Demir Demirkan - Doya Doya Cover

13 Ekim 2011'de kaydetmişim bu şarkıyı  Yanlış hatırlamıyorsam şarkı da yeni çıkmıştı o sıralar, ben de elimden geldiğince çalmaya söylemeye çalışmışım.
Kayıtlarım arasında da en sevdiğim kayıt bu olabilir gibi. "Bal Gözlü Arpejim" ile yarışabilir en azından.

Her neyse..

Bilgisarımda dosyalar arasında gezinirken karşıma çıktı, paylaşmak istedim 

Yoga ve Değişimler

Şehir değişikliği yaptığımızdan beri hayat büyük ölçüde koşuşturmaca ve iş güç ile geçmeye başladığından beri daha yorgun olmaya başladım. Tabi yeni düzenlere alışmaya çalışıyor olmanın da etkisi büyüktür.

Her neyse..

Dün gece yatarken yarın geriye bükülmeler üzerine bir akış seçip onu yapacağıma dair planlar yapmıştım fakat sabah uyandığımda bedenim "kütük" gibiydi ve çok isteksizdim. Yine de kendimi zorlayarak mat'ın üzerine çıkmayı başardım. İyiki de başarabilmişim. Öncesindeki fiziksel - ruhsal durumumla sonrası arasında dağlar kadar fark var. Devamı için tıklayın..

Amuda Kalkmak ve Düşmek

Uzunca bir süredir yazmak istiyordum fakat bir türlü fırsat bulamıyordum. Şehir değişikliği yaptık denize yakın bir yere yerleştik tabii bunun doğal sonucu olarak da fazlasıyla koşuşturmaca olmaya başladı. Yerleşme işleri, düzen kurma çabaları, bir yandan yeni ortama, yeni şartlara alışmaya çalışmak v.s. v.s. derken bir hayli yorucu oldu şu 15-20 günlük süreç. 

Neyse..

Kısmet bugüneymiş fakat düştüğüm için yazıyor olmam da ayrı bir konu 

Aslında oturmuş efendi efendi çalışıyor ve kodlarımı yazıyordum, nasıl oldu, nasıl geçiş yaptım bilmiyorum ama kendimi Tumblr'da gezerken buldum. Tabi bir sürü yogi takip ettiğim için yaptıkları asanalara hayran hayran bakmaktan kendimi alamıyordum   Devamı için tıklayın (:

Upward Bow(Wheel) Pose - Urdhva Dhanurasana

Bir kaç gündür enerjisizdim yine.. Zaten geçen gün akşama doğru saat 6 gibi kendimden geçmiş, baygınlık geçirircesine uyumuş kalmışım. Uyandığımda saat gece 2 olmuştu  tabii kalkıp saate baktıktan sonra tekrar yatmayı tercih ettim. Bu ayrıntıları neden veriyorum bilemedim bir an. Sanki bir kaç gündür enerjisizim dediğimde kimse bana inanmayacak. İnandırmalıyım herkesi  

Bugün enerjim kısmen yerindeydi ben de fırsattan istifade Fiji'nin omuzları açmak ve güçlendirmek için hazırladığı dersi yapmaya karar verdim (https://vimeo.com/82303463). Aslında geriye bükülmeler üzerine çalışmak istiyordum bu sabah fakat, kısa süreli içsel git gel sonrası bu derste karar kıldım(omuzlarım iyice açıldıktan sonra daha rahat backbend yapabileceğim düşüncesinin de etkisi oldu tabii). Ders sonrası pozisyon denemeleri sonrası fotoğraf çekmeye karar verdim ve kullandığım tabletin sesli çekim özelliğinden yararlanayım dedim ama iyi mi ettim bilemedim. Normal şartlar altında "Capture" dediğiniz zaman anında çekiyor fotoğrafı fakat wheel pose sırasındaki aksanımdan kaynaklanıyor olsa gerek, tablete bir türlü fotoğraf çektirtmeyi başaramadım. Kepçır, kapçur, kepçur, gapçır, gapçur v.s. Allah ne verdiyse söylemeye başladım fakat, normalde 5 nefes kadar durduğum pozda fotoğraf aşkına bir hayli uzun kalmaya başladım  fotoğrafı da artık yorulup git gide aşağı çökmeye başladığım anlardan birinde, tablet sağolsun algıladı ve çekti. Bu da bana ders oldu tabii..