Alışveriş İlişkisi

Hayatımızı alışveriş yaparak geçiriyoruz.
Bazen daha keyifli bazen daha keyifsiz ama çoğunlukla tek yaptığımız şey alışveriş.
Bir mağazaya gidip o çok beğendiğin kıyafeti almandan bahsetmiyorum. Annen, baban, kardeşin, sevgilin, eşin, dostun; hayatında olan, sevdiğini değer verdiğini söylediğin herkesle aslında sadece alışveriş yapıyorsun. O gerçek, öz'den gelen sevgi çok nadir deneyimleniyor.

Arkadaşını, dostunu çok seviyorsun çünkü sana iyi geliyor, seni anlıyor, güldürüyor, eğlendiriyor, yanında oluyor. Eğer bunları yapmazsa bu sefer varlığından bahsettiğin o sevgi kaybolmaya başlıyor.

Kendini Sevmek

Etrafımdaki insanlara bakıyorum çoğunlukla mutsuzlar veya mutlu olanların mutlulukları da bir şekilde dış etmenlere bağlı. Bazıları da çeşitli bekleyişler içerisindeler; şöyle olsa çok güzel olacak, böyle olursa gerçekten çok mutlu olacağım, keşke beni arasa, bana böyle söylese, şunu yapsa, bu olsa, şuraya gidince böyle yapmaya başlayacağım, şu olduktan sonra bunu bırakacağım v.s. beklentiler içerisinde kaybolup gidiyorlar smile. Belki beklentileri gerçekleştiği zaman gerçekten mutlu olabiliyor, iyi hissedebiliyorlar fakat ne kadar sürüyor bu ve ne kadar gerçek? Beklediklerine, umduklarına değiyor mu? Mutluluk veya iç huzurları bu denli dışarı bağımlı haldeyken uzun sürebiliyor mu? Devamı için tıklayın..