Yazılar

Sona Yaklaşmak 2

Duşumu aldım günün yorgunluğunu kısmen de olsa attım(önceki yazımı okuyanlar bilirler bugün bisikletle dağa çıkma atraksiyonu yaşandığı için yorgunum, tabi öncesinde yaptığım 30dklık vinyasa akışının da payı var bu durumda). Beyaz çayımı da hazırladım ve yazmaya hazırım.

Aslında bugün yazmak aklımda yoktu, sitemin yönetim panelinde dolaşırken “Sona Yaklaşmak” başlıklı yazımı görünce güncel bilgiler dahilinde yeniden yazmam gerektiğini hissettim 

Önceki yazıda bahsetmiştim; ailecek Tokat’tan taşınma planlarımız vardı. Aslında uzunca bir süredir planlanan bir şeydi fakat her işte olduğu gibi bunda da zamanının gelmesini bekliyor o sırada rollerimizi oynuyorduk . Sonunda o zaman geldi ve sonraki yaşantımızın nerede süreceği belirlendi. Bir hayli yorucu ve yıpratıcı bir süreç olsa da biliyorum ki sonrası çok güzel olacak. Ailem her ne kadar bir süre daha Tokat’ta yaşamaya devam edecek olsalar da, ben yazın Dalaman’a yerleşmeyi planlıyorum ve çok heyecanlandırıyor bu beni.

Heyecanla beraber burukluk da yok değil. Esasen çok evden çıkan, her gün bir arkadaşıyla bir yerde bir şeyler yapan birisi değilim. Evcimen, hatta asosyal sayılabilecek bir insanım fakat yine de 28 yılımı geçirdiğim şehirden(zaman zaman Ankara ve İstanbul’ yerleşme maceraları yaşadım fakat saymıyorum onları) ayrılacak olmak garip geliyor insana. Aslında şehir de önemli değil. Çok sevdiğim, benim için çok önemli olan insanlar var bu şehirde ve onlardan binlerce kilometre uzakta yaşıyor olacağım. Her ne kadar her gün çıkıp buluşuyor olmasak da istediğimiz zaman bunu yapabileceğimizi biliyorduk, artık bu duygu olmayacak. Tam tersi istesek de 1000km yol gitmemiz gerektiğini bileceğiz.

Yüzeysel düşününce; “Taşınacağız yaa, yeni bir şehir, yeni bir hayat, oooohhh” diyerek, derine inmeden geçiştirilebilecek bir eylem fakat 28yılın yaşanmışlığı ve alışkanlıklarını düşününce garip bir şey olduğunu fark ediyor insan. Bunlara ek olarak “yeni bir hayat” kısmı da çok enteresan. Temelde her şey değişecek çünkü. Yepyeni bir çevre, yeni imkanlar, yeni alışkanlıklar, yeni bakış açıları, yeni yerler, yeni yüzler v.s. v.s. Ve gerçekten her şey çok güzel olacak. Bilmiyorum sebebi nedir; hep yukarı çıkmaya çalışıyorum ve birisi ayağımdan tutmuş aşağı çekiyor gibi hissediyorum. Ona rağmen çıkıyorum fakat daha yavaş, daha zor çıkıyorum. Tokat’tan ayrılmakla beraber o ayağımdan çeken şey veya şeylerden kurtulacağım hissi var içimde, bunun doğal getirisi olarak da bir anda yükseleceğim(maddi konuları düşünmüyorum bunu yazarken ama tabi o da fena olmaz ). Zaman gösterecek tabii doğru mu hissediyorum yanlış mı?

Hiçbir şey olmasa önceki yazımda da bahsettiğim gibi, yoga yaptığım, bisiklet sürdüğüm alanlar değişecek ve bir hayli güzelleşecek. Çok sevdiğim Deniz’le bir hayli haşır neşir olacağım daha ne isterim ki..

Sonuç olarak durumlar böyle gençler  Allah nasip ederse haziran sonuna doğru falan taşınırım ben Dalaman’a J Sona yaklaşmak yazımın üstünden 2 ay kadar bir süre geçmiş ve bu iki ay içinde sonun da sonuna yaklaşmışız 

Başka bir yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın..

---