Malt - Olmaz Cover by ALy & B-Rk
Malt'ın son albümünden çok sevdiğimiz bir şarkıyı, yani Olmaz'ı yine elimizden geldiğince seslendirmeye çalıştık. Biz yine eğlendik, bol bol güldük, iyiydi, hoştu, güzeldi..:D
Malt'ın son albümünden çok sevdiğimiz bir şarkıyı, yani Olmaz'ı yine elimizden geldiğince seslendirmeye çalıştık. Biz yine eğlendik, bol bol güldük, iyiydi, hoştu, güzeldi..:D
Etrafımdaki insanlara bakıyorum çoğunlukla mutsuzlar veya mutlu olanların mutlulukları da bir şekilde dış etmenlere bağlı. Bazıları da çeşitli bekleyişler içerisindeler; şöyle olsa çok güzel olacak, böyle olursa gerçekten çok mutlu olacağım, keşke beni arasa, bana böyle söylese, şunu yapsa, bu olsa, şuraya gidince böyle yapmaya başlayacağım, şu olduktan sonra bunu bırakacağım v.s. beklentiler içerisinde kaybolup gidiyorlar . Belki beklentileri gerçekleştiği zaman gerçekten mutlu olabiliyor, iyi hissedebiliyorlar fakat ne kadar sürüyor bu ve ne kadar gerçek? Beklediklerine, umduklarına değiyor mu? Mutluluk veya iç huzurları bu denli dışarı bağımlı haldeyken uzun sürebiliyor mu? Devamı için tıklayın..
1 - 1.5 hafta kadar önce doyogawithme.com'un facebook sayfasını takip ediyor olduğum için çok mutlu olmuştum. Çünkü Fiji McAlpine'ın yeni bir video çekmeye başladığını öğrenmiştim ve o gün bu gündür dört gözle videonun çıkmasını bekliyordum. Bugün sonunda beklediğim an geldi ve videoya kavuştum gerçi bu sefer de bir an önce sabah olsa da yoga yapsam demeye başladım..
Neyse..
Lafı fazla uzatmadan; hem sizinle duygularımı paylaşmak istedim hem de Fiji'nin çakralar ve çakralardaki enerji akışlarını düzenlemek / enerji blokajlarını kaldırmak için hazırladığı dersi sizinle de paylaşmak istedim. http://www.doyogawithme.com/content/chakra-flow adresinden ilgili videoyu izleyebilirsiniz.
Şehirler midir güzel olan? Yoksa içinde yaşananlar mıdır şehirleri güzel kılan? Belki de biraz ondan, biraz bundan .
Neredeyse bir ay olacak, uzun sayılabilecek bir süredir Tokat’tayım ve bir hayli mutluyum da . Aslında içe dönük, kapalı bir insanım ben. Mümkün olduğunca az açıyorum kendimi ve mümkün olduğunca az şey paylaşıyorum dışarıyla. Hal böyle olunca da yalnızlığı seviyor insan(bknz. Koşullu yalnızlık).
Ama bugün dostlarla geçen güzel günün ardından eve gelip yoga yaparken türlü düşüncelere daldım … Devamı İçin Tıklayın
Bir aydır falan bu konuda yazasım vardı aslında fakat son zamanlarda benim için hayat daha hızlı akıyor ve yazmaya vakit bulamıyorum . Ya da sanırım Tokat’ta daha çok vaktim oluyor böyle şeylere. Düzenimin bozulmasının da etkisi olabilir tabi. Mesela bu saatte rüya görüyor olmam gerekiyordu (Saat 23:32).
Her neyse…
Konuya döneyim…
Aslında sosyal medya seven bir insan değilim. Ama buna rağmen, uzunca bir süredir Facebook, Twitter ve Instagram hesaplarım var. Bu hesaplarıma sonradan Tumblr da katıldı fakat son zamanlarda Instagram eşleştirmesini keşfetmemin ardından, onu daha pasif kullanmaya başladım. İşim gereği kullandığım API ve servisler olmasa, tabi bir de zaman zaman ulaşmam gereken insanlar olmasa facebook ve twitter’ı direkt kapatabilirim aslında (burada da sosyal medya sevmemem bölümüne dönmüş olduk ) bakalım belki ilerleyen zamanlarda şartlar olgunlaşır. Devamını Okumak İçin..