Yazılar

Zorlu Süreçler

Yaklaşık 6 aydır zorlu süreçlerden geçiyorum aslında, hızlı ve sert değişimler yaşıyorum, farklı adaptasyon süreçleri geçiriyorum, her zorlukla beraber bir kolaylık da geliyor bir şekilde ama her kolaylık sonrası bir üst model zorlukla karşılaşıyorum . Son günlerde de içinde bulunduğum oyunun zorluk seviyesi iyice artmaya başladı . Hatırlamıyorum hangi yazımdaydı ama önceki yazılarımdan birinde de bahsetmiştim; sürekli bir yaratım içerisindeyiz. Her saniye kendi gerçekliğimizi yaratıyoruz, farkında olalım ya da olmayalım, bu yaratım anlık oluyor ama anlık yaşanmıyor, üç yıl önceki düşüncenizin sonucunu şimdi yaşıyor da olabilirsiniz. Bununla beraber bu koca evren sürekli bütün ihtiyaçlarımızı karşılıyor, gerçekliğimizi yaratmamıza paralel olarak, evren de bize olay, kişi, durum, ya da para gibi ihtiyaçlarımızı gönderiyor. Bu yazdıklarıma gerçekten inanıyorum ve yıllardır somut bir şekilde bu inanca paralel bir sürü olay da yaşadım.

Doğum Günü, Evren, Alerji ve Yoga

Benim yazabilmem için gerekli şartların başında What’s Up çalıyor olması zorunluluğu var sanırım . Ne zaman “hadi bir şeyler yazayım” desem, kendimi what’s up dinlerken buluyorum. Vardır bir hikmeti.  Gerçi bu sefer olağan what’s up sevgimin dışında da bir şeyler var, iki gündür normale oranla daha düşüğüm ve evrene sık sık what’s going oonnn??!! Deyip duruyorum 

Neyse konuya dönüyorum..

29 Yıl önce bugün doğmuşum ben  yani doğum günüm bugün. Aslında doğum günü, yıl dönümleri, sevgililer günü, o günü, bu günü, şu günü gibi günlere önem veren birisi değilim. İnsanlarla yaşamanın gerekliliklerini yerine getiriyorum elbette ama içten içe hissettiğim ve düşündüğüm şey de bu .

Korkuların Esiri Olmak

“Hayat, Korkunun Bittiği Yerde Başlar.” - OSHO

Yogaya başlamadan önce bu ve benzeri sözleri üzerine çok düşünmezdim ya da hatırlamıyorum, bilemiyorum

Bir şeyi yapmaya ya da yapmamaya karar verme aşamasında korkular tarafından yönetildiğimi yogayla fark ettim. Bir poza girerken(özellikle de ters duruşlar ya da el dengeleri) kapıldığım korku ne söylüyorsa gerçekten de onu yaşıyordum. Ya korktuğum için hiç denemedim ya da deneyip korktuğum şekilde olmasına izin verdim.

Karga duruşundan, kafa duruşuna geçiş akışını ilk kez deneyeceğim zaman(ayrı ayrı iki pozda da durabiliyordum) içimden bir ses, yapamazsın, düşeceksin diyordu ama yine de gözümü karartıp denedim. Karga pozuna girdim, bir süre durup kafamı yere koydum, dizlerim kollarımda kafam yerde o şekilde birkaç saniye durdum fakat içimden bir ses nasıl durabilirsin, düşmelisin sen diye haykırıyordu resmen ve kendimi arkaya doğru fırlattım istemsizce, düşürdüm kendimi. Oysa ki yapmıştım, duruyordum ama o korku o denli içime işlemişti ki tezahür etmemesi imkansızdı!

Öyle Bir Şeyler

Son zamanlarda günler, haftalar hatta aylar nasıl geçiyor anlamıyorum. Zaman kavramımı iyice yitirmiş olabilirim. Bu bilinçsiz yaşamaktan ya da farkındalık yoksunluğundan da kaynaklanmıyor aslında. Hayatım sessiz sakin geçiyor görüntüsü sergiliyor ama sanırım bir hayli yoğun geçiyor ve bir şeyleri takip edemiyorum . Evet evet hep yoğunluktan .

Bir süredir işsizim, dışarıdan aldığım ufak tefek işleri saymazsak ciddi ciddi işsizim ve teknik olarak bununla beraber günlerimin büyük bölümü boş geçmeliymiş gibi hissediyorum. Hatta o denli hissediyorum ki, günlerim boş geçmediği halde boş geçiyorlarmış gibi geliyor bazen .

Farkındalık ve Minnet

Kınadığım bir şeyi mi yaşıyorum yine acaba? “Kınadığınız şeyleri yaşamadan ölmezsiniz.” Uyarısı gereğince ben de ölmeden önce yaşıyorum hepsini ama bu yaşadığım da kınama sonucu yaşanan bir şey mi bilemedim?! Unutuyorum arkadaşlar. Bir şeyler hakkında yazacaktım, bunu hatırlıyorum ama ne hakkında yazacaktım bunu hatırlamak için bir hayli çaba sarf ettim. Unutkanlığım kınama sonucu nüksetmiş olabilir diye de geçti içimden . Gerçi B12 vitaminim azalıyor tabi onu da yok saymamak gerekli. Neyse, “Ölmeden önce ölünüz!” ifadesinin gereğini yaşayabilirsem belki geçmiş kınayışlarımı da sıfırlayabilirim.. Devamı için tıklayın..